-
1 czcić
глаг.• поклоняться* * *czczę, czcij, czczony несов. 1. kogo-co чтить, почитать кот-что; поклоняться кому-чему;2. (śuńętowaó) праздновать, отмечать; \czcić rocznicę праздновать годовщину+1. wielbić 2. obchodzić
* * *czczę, czcij, czczony несов.2) ( świętować) пра́здновать, отмеча́тьczcić rocznicę — пра́здновать годовщи́ну
Syn: -
2 czcić
czcić (uczcić perf) pamięć czcić — +gen to commemorate
* * *ipf.czczę czcisz, -ij1. (= otaczać czcią) worship, adore.2. (= świętować) celebrate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czcić
-
3 czcić*
-
4 czcić
vt\czcić czyjąś pamięć jds Andenken ehren [ lub in Ehren halten] -
5 uczcić
-
6 uczcić*
-
7 cz|cić
impf (czczę) vt 1. (oddawać boską cześć) to worship, to adore; (otaczać szacunkiem) to revere, to venerate- czcić pamięć zmarłych to revere the memory of the deceased- czcij ojca swego i matkę swojąBibl. honour thy father and thy mother2. (świętować) to celebrate, to commemorate [rocznicę] ⇒ uczcićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > cz|cić
-
8 uczcić
См. также в других словарях:
czcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czczę, czci, czcij, czczony {{/stl 8}}– uczcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać komuś szczególny szacunek, cześć, przywiązanie; wyrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia … Słownik języka polskiego
święcić — ndk VIa, święcićcę, święcićcisz, święć, święcićcił, święcićcony 1. «obchodzić jako święto; czcić jakiś dzień uroczysty; świętować» Święcić jubileusz. Święcić rocznicę zwycięstwa. Święcić dzień czyichś urodzin. ◊ Święcić czyjąś pamięć «czcić… … Słownik języka polskiego
obejść — dk, obejśćjdę, obejśćjdziesz, obejdź, obszedł, obeszła, obeszli obchodzić ndk VIa, obejśćdzę, obejśćdzisz, obejśćchodź, obejśćdził, obejśćdzony 1. «chodząc być kolejno w wielu miejscach w jakimś celu (np. w celu kontroli); zrobić obchód,… … Słownik języka polskiego
rocznica — ż II, DCMs. rocznicacy; lm D. rocznicaic «dzień przypadający dokładnie w rok, dwa, trzy itp. lata po jakimś fakcie, zdarzeniu» Narodowa, państwowa rocznica. Pierwsza rocznica ślubu. Czcić, święcić, obchodzić rocznicę czegoś … Słownik języka polskiego
święcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, święcićcę, święcićci, święć, święcićcony {{/stl 8}}– poświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać czemuś charakter sakralny; czynić coś świętym, wolnym od mocy złych duchów, wykonując … Langenscheidt Polski wyjaśnień